παύει να ανταγωνίζεται τον εαυτό του.Οταν αποδεχτεί ότι είναι τέλειος μέσα στις ατέλειες του .Έτσι γίνεται αποδεκτός πρώτα από όλα για τον εαυτό του και νοιώθει όμορφα μέσα στην ξεχωριστή διαφορετικότητα του .Αυτό συντελεί στο να νοιώθει έναν
αέρα αυτοπεποίθησης και να προβάλει τον εαυτό του με επιτυχία. Επιτυχία είναι να μην φοβάσαι να τονίσεις τα όμορφα χαρακτηριστικά σου, και να προβάλεις ανοικτά τις αρετές της ψυχής σου με θάρρος και εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι δεν είναι δυνατό να ζητάμε από τους άλλους ανθρώπους να μας αποδεχτούν, όταν εμείς οι ίδιοι πρωτίστως δεν έχουμε αποδεχτεί τον εαυτό μας.Σκοπος είναι να αποδεχτούμε τις ελλείψεις μας και η προσπαθεια για βελτιωση να μην γίνεται αυτοσκοπός.Τελειότητα δεν υπάρχει ..και τις περισσότερες φορές η αναζήτηση της μας παγιδεύει .. Η προσπαθεια βελτίωσης είναι το ζητουμενο ,αυτή αξιολογείται και όχι το αποτέλεσμα ..Ετσι γίνεσαι πρότυπό θαυμασμού που κανείς δεν μπορεί να αγγίξει ,γιατι εξωτερικεύοντας την αλήθεια σου νοιώθεις ότι απελευθερώνεσαι..Η αίσθηση του πόνου δεν πρέπει να αποφεύγεται αλλά το αντίθετο.. Να την αποδεχόμαστε και να μαθαίνουμε μέσα από αυτή. Μέσα από την συνειδητότητα της στιγμής και του πόνου γίνεται μελέτη της κατάστασης ,κατακτάται η αυτογνωσια, και σαν θαυμα αποκαλύπτεται η προσωπική αλήθεια του ατόμου και η θεραπεία του.
